15 Nisan 2012 Pazar


MRS DALLOWAY
Şimdi ölmek,şimdi çok mutlu olabilmek demektir”
Aslında herkes yaşar böyle ikilemler; kim olduğuna ve kim olması gerektiğine dair..
Kimi zaman etkisinden kolay kurtulamadığımız sosyal baskılar bir gün
“Sen olmalısın, her durumda kendin olmalısın”
 diyerek çıkar karşımıza diğer bir gün
“ Toplumun kurallarına uymalısın kendini bir kenara bırak” diyerek.. Ve böylece yaşarız..
Zaman  akar gider, bazen su gibi bazen de bir asır gibi yaşarız bir günü. Neler neler düşünürüz.. İnsanlar, yaşanılanlar birer zincir gibi iç içe geçmiştir. Bir yüz görürüz binbir hatırayı anımsatır. Geçmişimizi günümüze taşır.
 En sevgisiz anlarımızda en çok sevenlerimizi hatırlarız mesela. Koşar gelirler geçmişin kapısından geçip bugünümüzde olurlar. Geçmişte nasılsa öyle. Ne bir eksik ne bir fazla. Ne daha çok severler bizi, ne daha az. Tam ihtiyacımız olduğu gibi, ihtiyacımız olduğu kadar.
En anlaşılamaz olduğunda hayatımızdaki her bir kare, bizi en çok anlayanları yad ederiz. Yine onlar anlar bizi yanımızda olmasalar da. Hatta belki de hayatta olmasalar bile..Veya bazen geçmişte bırakamadıklarımızı da bugünün sinemasında yeniden seyre koyuluruz. Öyle uzaktan, öyle yabancı  oluruz ki hayatımıza, oturup baştan yazmak geçer içimizden..
Hayatımızın malzemeleridir geçmişin hesapları, geleceğin planları,  yaşadıklarımız, vazgeçişlerimiz, pişmanlıklarımız, mutluluklarımız. Bazen duygularımızla yoğururuz bu malzemeleri, bazen de toplumun etkisiyle şekillenen ‘mantık’ yönümüzle. Bazen olmasını istediğimiz gibidir hayatımız, bazen olması gerektiği gibi..
Bu kitapta da Clarissa Dalloway ‘in bir gününden yola çıkıp bütün  hayatını  izliyoruz. Gün Mrs Dalloway’in akşam vereceği partinin hazırlıkları için yola çıkmasıyla başlar. Yolda karşılaştıkları eski dostlar, tanıdıklar veya hiç tanımadığı insanlar bir iç muhasebesine sevkeder Clarissa’yı. Bir yanda bu iç hesaplaşma , diğer bir yanda yaşadıklarının etkisiyle buhrana düşmüş Septimus -kitabın diğer kahramanı- paralel bir yolda tamamen zıt yönlere doğru yürürler. Clarissa mutsuzluğuna rağmen yaşadığı toplumda kabul edilme arzusuyla, Septimus ise toplumun dışında kalmak pahasına kendi oluşturduğu dünyasında.. Gün Clarissa için başarılı (!) bir parti, Septimus için de başarısız bir hayat ve intiharla sonuçlanır. Clarissa’nın bu haberi duymasıyla yolları hiç kesişmeyen Clarissa ve Septimus aynı düşüncede bütünleşirler :
Şimdi ölmek,şimdi çok mutlu olabilmek demektir




1 yorum: